-
1 wynosić
wynosić (wynoszę) < wynieść> (wyniosę) hinaustragen (z G aus D); śmieci hinausbringen; na górę hinauftragen (na A auf A); wiedzę, doświadczenia mitbringen;wynosić naukę fig eine Lehre ziehen;wynosić z domu fig von zu Hause mitbringen;wynosić się fam. wegziehen;wynosić się pf ( ponad A) sich erheben (über A), sich für besser halten (als A);wynoś się! fam. hau ab!, verschwinde! -
2 wynosić
I. vt\wynosić kwiaty na balkon die Blumen auf den Balkon tragen [ lub stellen]3) ( mieć wartość) betragen, sich +akk belaufenkoszty/straty wyniosły 1000 funtów die Kosten/Verluste betrugen [ lub beliefen sich auf] Pfund4) wynieść kogoś na tron jdn auf den Thron erhebenII. vr1) (książk: wznosić się)\wynosić się ponad coś sich +akk über etw +akk erheben2) ( wywyższać się)\wynosić się ponad innych sich +akk über andere erheben3) (pot: odchodzić) hinziehen, wegziehen\wynosić się z domu von zu Hause wegziehen
См. также в других словарях:
wynosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wynosićnoszę, wynosićsi, wynosićnoś, wynosićnoszony {{/stl 8}}– wynieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wynosićniosę, wynosićniesie, wynosićnieś, wynosićniósł, wynosićniosła, nieśli, wynosićniesiony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynieść — dk XI, wynieśćniosę, wynieśćniesiesz, wynieśćnieś, wynieśćniósł, wynieśćniosła, wynieśćnieśli, wynieśćniesiony wynosić ndk VIa, wynieśćnoszę, wynieśćsisz, wynieśćnoś, wynieśćsił, wynieśćnoszony 1. «niosąc usunąć coś skądś, wziąć coś skądś i… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
z — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}z {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego
rozwłóczyć — ndk i dk VIb, rozwłóczyćczę, rozwłóczyćczysz, rozwłóczyćwłócz, rozwłóczyćczył, rozwłóczyćczony 1. «włócząc rozrzucać, rozrzucić, roznosić, roznieść po różnych miejscach; rozciągać, rozciągnąć na dużej przestrzeni; rozwlekać, rozwlec» Rozwłóczył… … Słownik języka polskiego
ruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ruszaćam, ruszaća, ruszaćają, ruszaćany {{/stl 8}}– ruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ruszaćszę, ruszaćszy, ruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaczynać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień